Nr.17
van Classic FM

Turandot, Nessun Dorma (Levine + Domingo)
———  Giacomo PUCCINI  ———

HET MUZIEK­STUK

Ondanks de popu­la­ri­teit van vele an­de­re ope­ra's van Puc­ci­ni, wordt Turan­dot door ken­ners gezien als een mees­ter­werk, ook al heeft de maestro door zijn dood in 1924 het werk niet zelf kun­nen af­ma­ken. Deze ope­ra wordt min­der vaak op­ge­voerd dan de an­deren, maar toch is het lied Nessun Dorma uit dit stuk het be­kendst van alle wer­ken van Puc­cini.

Het (oorspronkelijk Perzische) verhaal:
Prinses Turandot [uitspr.= tuu­ran­dóó], de doch­ter van de kei­zer van China, heeft be­paald dat iede­re man die met haar wil trouwen, eerst drie raad­sels moet op­los­sen. Faalt hij, dan wordt hij ont­hoofd. Ve­len heb­ben het ge­pro­beerd; geen heeft het over­leefd ... Een bui­ten­landse prins die daar toe­val­lig is, sa­men met zijn va­der en diens sla­vin Liù, krijgt Turan­dot in het oog en wordt op slag ver­liefd. On­danks waar­schu­wingen van ie­der­een, in­clu­sief de kei­zer zelf, roept de prins drie­maal Turan­dots naam en slaat op de gong: hij neemt de uit­da­ging aan. De prin­ses pre­sen­teert haar drie raad­sels ... hij kan ze al­le­drie be­ant­woor­den! Het volk juicht maar Tu­ran­dot is ont­zet. Om­dat de prins wil dat zij trouwt uit lief­de, biedt hij haar zelf een raad­sel: als zij vóór zons­op­gang zijn naam te we­ten komt, is hij als­nog be­reid te ster­ven zo­dat het hu­we­lijk niet door hoeft te gaan. Turan­dot be­veelt dan dat nie­mand mag gaan sla­pen (= nessun dorma); ieder­een moet al­les doen om de naam te we­ten te ko­men, anders zul­len er kop­pen rol­len! Ook de vreem­de prins slaapt niet: hij ver­wacht de vol­gen­de ocht­end haar lief­de ge­won­nen te heb­ben. (Dit is dus het mo­ment van het be­roem­de lied.) Geen be­lof­te of drei­ge­ment kan de prins af­breng­en van zijn voor­ne­men. Maar dan wordt de oude va­der van de prins en de sla­vin Liù bin­nen­ge­bracht. Liù be­kent de naam van de prins te ken­nen, maar geeft die ook na fol­te­ringen niet prijs. Uit lief­de voor de prins zal ze nog lie­ver ster­ven; met een ge­sto­len dolk pleegt ze zelf­moord. Er val­len har­de woor­den tus­sen de prins en Tu­ran­dot, maar toch is hij er­van over­tuigd dat één kus aan al­le haat en wreed­heid van haar een ein­de kan ma­ken. Zo ge­zegd, zo ge­daan en ja, tra­nen van spijt en vreug­de mar­ke­ren een ver­an­dering. Als laat­ste test geeft hij zijn naam; zij kan hem nu la­ten do­den maar hij ver­trouwd op de lie­fde. De laat­ste sce­ne: Tu­ran­dot roept uit dat ze nu de naam van de vreem­de­ling kent: "Zijn naam is ... Lief­de!" Een Hap­py End­ing dus!
Maar wat is nu echt de naam van de prins? Dat mag je zelf op­zoeken ...

OVER DIT FILMPJE

Hier is de HELE opera, compleet met Engelse ondertitels! Uitgevoerd door The Metropolitan Opera van New York met dirigent James Levine en met Plácido Domingo als de mysterieuze prins. Je kunt natuurlijk de hele uitvoering bekijken (bijna 2 uur en 13 minuten!), maar als je Nessun Dorma wil horen: op 1:27:40 begint het. (Start de video; sleep het balkje naar de gewenste tijd; klik de reclame weg; haal de muisaanwijzer weg van het venster en wacht tot de onderbalk na een paar seconden verdwijnt. Genieten maar!)

Giacomo PUCCINI

DE COMPONIST

Giacomo Puccini (1858-1924) [uitspr.= poetsjienie] was een Ita­li­aans com­po­nist en werd ge­bo­ren in een fa­mi­lie die al ve­le ge­ne­ra­ties in de mu­ziek zat. Op jonge leef­tijd kreeg hij zijn mu­zi­ka­le op­lei­ding van zijn oom die hem een slech­te en on­ge­disci­pli­nee­rde leer­ling vond. Dat zal ook wel ge­klopt heb­ben, want ook in zijn la­te­re le­ven zet­te hij lie­ver de bloe­me­tjes bui­ten en schreef pas een ope­ra als hij weer eens geld no­dig had. Maar als het dan zo­ver was, was het ge­daan met de lui­heid en deed hij er al­les aan om er een mees­ter­werk van te ma­ken.
Hij be­gon zijn mu­zi­ka­le le­ven als kerk­or­ga­nist maar be­sloot al gauw ope­ra­com­po­nist te worden na­dat hij de ope­ra Aïda van Guiseppe Verdi had bij­ge­woond. Na zijn stu­die aan het con­ser­va­to­rium van Mi­laan deed hij mee aan een ope­ra­wed­strijd. Hij won niet, maar zijn werk trok de aan­dacht van een be­lang­rij­ke uit­ge­ve­rij die een twee­de ope­ra bij hem be­stel­de. Zeker bij het ge­wo­ne pu­bliek was zijn werk al me­teen erg po­pu­lair van­wege de pas­sie en de prach­ti­ge, ro­man­ti­sche me­lo­dieën. Dat in zijn wer­ken bij­na al­tijd de hoofd­fi­guur op tra­gi­sche wij­ze aan haar eind komt, vond men blijkbaar niet erg. Zijn be­kend­ste ope­ra's zijn: La Bo­heme, Tos­ca, Ma­da­ma But­ter­fly en Turan­dot. Ma­da­ma But­ter­fly werd bij de pre­mière zeer vij­an­dig ont­vangen, maar dat was voor­al ge­or­ga­ni­seerd door de ri­va­len van Puccini. Uit­ein­de­lijk is het juist een van zijn meest suc­ces­vol­ste werken ge­wor­den. Turan­dot, zijn laat­ste ope­ra, heeft hij niet meer zelf af kun­nen ma­ken: Hij over­leed in 1924 in Brus­sel aan de ge­vol­gen van keel­kan­ker.

DE MUZIEKSTIJL

De mu­ziek­stijl van de wer­ken van Puc­ci­ni hoort dui­de­lijk bij de Ro­man­tiek.
















Nr.17
van Classic FM

Turandot, Nessun Dorma (Nelsons + Giordani)
———  Giacomo PUCCINI  ———

HET MUZIEK­STUK

Ondanks de popu­la­ri­teit van vele an­de­re ope­ra's van Puc­ci­ni, wordt Turan­dot door ken­ners gezien als een mees­ter­werk, ook al heeft de maestro door zijn dood in 1924 het werk niet zelf kun­nen af­ma­ken. Deze ope­ra wordt min­der vaak op­ge­voerd dan de an­deren, maar toch is het lied Nessun Dorma uit dit stuk het be­kendst van alle wer­ken van Puc­cini.

Het (oorspronkelijk Perzische) verhaal:
Prinses Turandot [uitspr.= tuu­ran­dóó], de doch­ter van de kei­zer van China, heeft be­paald dat iede­re man die met haar wil trouwen, eerst drie raad­sels moet op­los­sen. Faalt hij, dan wordt hij ont­hoofd. Ve­len heb­ben het ge­pro­beerd; geen heeft het over­leefd ... Een bui­ten­landse prins die daar toe­val­lig is, sa­men met zijn va­der en diens sla­vin Liù, krijgt Turan­dot in het oog en wordt op slag ver­liefd. On­danks waar­schu­wingen van ie­der­een, in­clu­sief de kei­zer zelf, roept de prins drie­maal Turan­dots naam en slaat op de gong: hij neemt de uit­da­ging aan. De prin­ses pre­sen­teert haar drie raad­sels ... hij kan ze al­le­drie be­ant­woor­den! Het volk juicht maar Tu­ran­dot is ont­zet. Om­dat de prins wil dat zij trouwt uit lief­de, biedt hij haar zelf een raad­sel: als zij vóór zons­op­gang zijn naam te we­ten komt, is hij als­nog be­reid te ster­ven zo­dat het hu­we­lijk niet door hoeft te gaan. Turan­dot be­veelt dan dat nie­mand mag gaan sla­pen (= nessun dorma); ieder­een moet al­les doen om de naam te we­ten te ko­men, anders zul­len er kop­pen rol­len! Ook de vreem­de prins slaapt niet: hij ver­wacht de vol­gen­de ocht­end haar lief­de ge­won­nen te heb­ben. (Dit is dus het mo­ment van het be­roem­de lied.) Geen be­lof­te of drei­ge­ment kan de prins af­breng­en van zijn voor­ne­men. Maar dan wordt de oude va­der van de prins en de sla­vin Liù bin­nen­ge­bracht. Liù be­kent de naam van de prins te ken­nen, maar geeft die ook na fol­te­ringen niet prijs. Uit lief­de voor de prins zal ze nog lie­ver ster­ven; met een ge­sto­len dolk pleegt ze zelf­moord. Er val­len har­de woor­den tus­sen de prins en Tu­ran­dot, maar toch is hij er­van over­tuigd dat één kus aan al­le haat en wreed­heid van haar een ein­de kan ma­ken. Zo ge­zegd, zo ge­daan en ja, tra­nen van spijt en vreug­de mar­ke­ren een ver­an­dering. Als laat­ste test geeft hij zijn naam; zij kan hem nu la­ten do­den maar hij ver­trouwd op de lie­fde. De laat­ste sce­ne: Tu­ran­dot roept uit dat ze nu de naam van de vreem­de­ling kent: "Zijn naam is ... Lief­de!" Een Hap­py End­ing dus!
Maar wat is nu echt de naam van de prins? Dat mag je zelf op­zoeken ...

OVER DIT FILMPJE

Hier is de HELE opera, compleet met Engelse ondertitels! Uitgevoerd door The Metropolitan Opera van New York met dirigent Andris Nelsons en met Marcello Giordani als de mysterieuze prins. Je kunt natuurlijk de hele uitvoering bekijken (bijna 2 uur en 9 minuten!), maar als je Nessun Dorma wil horen: op 1:30:15 begint het. (Start de video; sleep het balkje naar de gewenste tijd; klik de reclame weg; haal de muisaanwijzer weg van het venster en wacht tot de onderbalk na een paar seconden verdwijnt. Genieten maar!)

Giacomo PUCCINI

DE COMPONIST

Giacomo Puccini (1858-1924) [uitspr.= poetsjienie] was een Ita­li­aans com­po­nist en werd ge­bo­ren in een fa­mi­lie die al ve­le ge­ne­ra­ties in de mu­ziek zat. Op jonge leef­tijd kreeg hij zijn mu­zi­ka­le op­lei­ding van zijn oom die hem een slech­te en on­ge­disci­pli­nee­rde leer­ling vond. Dat zal ook wel ge­klopt heb­ben, want ook in zijn la­te­re le­ven zet­te hij lie­ver de bloe­me­tjes bui­ten en schreef pas een ope­ra als hij weer eens geld no­dig had. Maar als het dan zo­ver was, was het ge­daan met de lui­heid en deed hij er al­les aan om er een mees­ter­werk van te ma­ken.
Hij be­gon zijn mu­zi­ka­le le­ven als kerk­or­ga­nist maar be­sloot al gauw ope­ra­com­po­nist te worden na­dat hij de ope­ra Aïda van Guiseppe Verdi had bij­ge­woond. Na zijn stu­die aan het con­ser­va­to­rium van Mi­laan deed hij mee aan een ope­ra­wed­strijd. Hij won niet, maar zijn werk trok de aan­dacht van een be­lang­rij­ke uit­ge­ve­rij die een twee­de ope­ra bij hem be­stel­de. Zeker bij het ge­wo­ne pu­bliek was zijn werk al me­teen erg po­pu­lair van­wege de pas­sie en de prach­ti­ge, ro­man­ti­sche me­lo­dieën. Dat in zijn wer­ken bij­na al­tijd de hoofd­fi­guur op tra­gi­sche wij­ze aan haar eind komt, vond men blijkbaar niet erg. Zijn be­kend­ste ope­ra's zijn: La Bo­heme, Tos­ca, Ma­da­ma But­ter­fly en Turan­dot. Ma­da­ma But­ter­fly werd bij de pre­mière zeer vij­an­dig ont­vangen, maar dat was voor­al ge­or­ga­ni­seerd door de ri­va­len van Puccini. Uit­ein­de­lijk is het juist een van zijn meest suc­ces­vol­ste werken ge­wor­den. Turan­dot, zijn laat­ste ope­ra, heeft hij niet meer zelf af kun­nen ma­ken: Hij over­leed in 1924 in Brus­sel aan de ge­vol­gen van keel­kan­ker.

DE MUZIEKSTIJL

De mu­ziek­stijl van de wer­ken van Puc­ci­ni hoort dui­de­lijk bij de Ro­man­tiek.
















Nr.17
van Classic FM

Turandot, Nessun Dorma (montage/collage van Impeto)
———  Giacomo PUCCINI  ———

HET MUZIEK­STUK

Ondanks de popu­la­ri­teit van vele an­de­re ope­ra's van Puc­ci­ni, wordt Turan­dot door ken­ners gezien als een mees­ter­werk, ook al heeft de maestro door zijn dood in 1924 het werk niet zelf kun­nen af­ma­ken. Deze ope­ra wordt min­der vaak op­ge­voerd dan de an­deren, maar toch is het lied Nessun Dorma uit dit stuk het be­kendst van alle wer­ken van Puc­cini.

Het (oorspronkelijk Perzische) verhaal:
Prinses Turandot [uitspr.= tuu­ran­dóó], de doch­ter van de kei­zer van China, heeft be­paald dat iede­re man die met haar wil trouwen, eerst drie raad­sels moet op­los­sen. Faalt hij, dan wordt hij ont­hoofd. Ve­len heb­ben het ge­pro­beerd; geen heeft het over­leefd ... Een bui­ten­landse prins die daar toe­val­lig is, sa­men met zijn va­der en diens sla­vin Liù, krijgt Turan­dot in het oog en wordt op slag ver­liefd. On­danks waar­schu­wingen van ie­der­een, in­clu­sief de kei­zer zelf, roept de prins drie­maal Turan­dots naam en slaat op de gong: hij neemt de uit­da­ging aan. De prin­ses pre­sen­teert haar drie raad­sels ... hij kan ze al­le­drie be­ant­woor­den! Het volk juicht maar Tu­ran­dot is ont­zet. Om­dat de prins wil dat zij trouwt uit lief­de, biedt hij haar zelf een raad­sel: als zij vóór zons­op­gang zijn naam te we­ten komt, is hij als­nog be­reid te ster­ven zo­dat het hu­we­lijk niet door hoeft te gaan. Turan­dot be­veelt dan dat nie­mand mag gaan sla­pen (= nessun dorma); ieder­een moet al­les doen om de naam te we­ten te ko­men, anders zul­len er kop­pen rol­len! Ook de vreem­de prins slaapt niet: hij ver­wacht de vol­gen­de ocht­end haar lief­de ge­won­nen te heb­ben. (Dit is dus het mo­ment van het be­roem­de lied.) Geen be­lof­te of drei­ge­ment kan de prins af­breng­en van zijn voor­ne­men. Maar dan wordt de oude va­der van de prins en de sla­vin Liù bin­nen­ge­bracht. Liù be­kent de naam van de prins te ken­nen, maar geeft die ook na fol­te­ringen niet prijs. Uit lief­de voor de prins zal ze nog lie­ver ster­ven; met een ge­sto­len dolk pleegt ze zelf­moord. Er val­len har­de woor­den tus­sen de prins en Tu­ran­dot, maar toch is hij er­van over­tuigd dat één kus aan al­le haat en wreed­heid van haar een ein­de kan ma­ken. Zo ge­zegd, zo ge­daan en ja, tra­nen van spijt en vreug­de mar­ke­ren een ver­an­dering. Als laat­ste test geeft hij zijn naam; zij kan hem nu la­ten do­den maar hij ver­trouwd op de lie­fde. De laat­ste sce­ne: Tu­ran­dot roept uit dat ze nu de naam van de vreem­de­ling kent: "Zijn naam is ... Lief­de!" Een Hap­py End­ing dus!
Maar wat is nu echt de naam van de prins? Dat mag je zelf op­zoeken ...

OVER DIT FILMPJE

Een zekere Impeto maakt er een sport van om allerlei filmpjes van één onderwerp te verknippen en weer aan elkaar te plakken. Zo zingen diverse beroemdheden van heden en verleden schouder aan schouder met getalenteerde amateurs als b.v. Paul Potts (van Britain's got talent). Prachtig gedaan Impeto!

Giacomo PUCCINI

DE COMPONIST

Giacomo Puccini (1858-1924) [uitspr.= poetsjienie] was een Ita­li­aans com­po­nist en werd ge­bo­ren in een fa­mi­lie die al ve­le ge­ne­ra­ties in de mu­ziek zat. Op jonge leef­tijd kreeg hij zijn mu­zi­ka­le op­lei­ding van zijn oom die hem een slech­te en on­ge­disci­pli­nee­rde leer­ling vond. Dat zal ook wel ge­klopt heb­ben, want ook in zijn la­te­re le­ven zet­te hij lie­ver de bloe­me­tjes bui­ten en schreef pas een ope­ra als hij weer eens geld no­dig had. Maar als het dan zo­ver was, was het ge­daan met de lui­heid en deed hij er al­les aan om er een mees­ter­werk van te ma­ken.
Hij be­gon zijn mu­zi­ka­le le­ven als kerk­or­ga­nist maar be­sloot al gauw ope­ra­com­po­nist te worden na­dat hij de ope­ra Aïda van Guiseppe Verdi had bij­ge­woond. Na zijn stu­die aan het con­ser­va­to­rium van Mi­laan deed hij mee aan een ope­ra­wed­strijd. Hij won niet, maar zijn werk trok de aan­dacht van een be­lang­rij­ke uit­ge­ve­rij die een twee­de ope­ra bij hem be­stel­de. Zeker bij het ge­wo­ne pu­bliek was zijn werk al me­teen erg po­pu­lair van­wege de pas­sie en de prach­ti­ge, ro­man­ti­sche me­lo­dieën. Dat in zijn wer­ken bij­na al­tijd de hoofd­fi­guur op tra­gi­sche wij­ze aan haar eind komt, vond men blijkbaar niet erg. Zijn be­kend­ste ope­ra's zijn: La Bo­heme, Tos­ca, Ma­da­ma But­ter­fly en Turan­dot. Ma­da­ma But­ter­fly werd bij de pre­mière zeer vij­an­dig ont­vangen, maar dat was voor­al ge­or­ga­ni­seerd door de ri­va­len van Puccini. Uit­ein­de­lijk is het juist een van zijn meest suc­ces­vol­ste werken ge­wor­den. Turan­dot, zijn laat­ste ope­ra, heeft hij niet meer zelf af kun­nen ma­ken: Hij over­leed in 1924 in Brus­sel aan de ge­vol­gen van keel­kan­ker.

DE MUZIEKSTIJL

De mu­ziek­stijl van de wer­ken van Puc­ci­ni hoort dui­de­lijk bij de Ro­man­tiek.